52 fragmenten over liefde, vriendschap, verlangen, afscheid, waarin we zien dat afscheid pijnlijk kan zijn, maar ook grappig, luchtig of bevrijdend.
De Schrijfster
Anna van der Kruis, schreef naar aanleiding van een voorstelling:
“Afgelopen weekend was ik te gast bij de Stuiter in de fruitschuur. Ik kwam kijken naar een stuk dat ik zelf schreef. Zes jaar geleden. Pas afgestudeerd aan de schrijfopleiding van de toneelschool in Utrecht. Het was nog voor ik de man tegenkwam met wie ik deze zomer ga trouwen. En voor ik mijn vader verloor aan een kanker die niet operabel bleek. Ik noemde het stuk 52x afscheid. Ik vertelde erin over dag zeggen, over seks en over een onvervulbare behoefte aan chips. Ik ben ondertussen acht jaar afgestudeerd. Ik schreef een behoorlijk aantal nieuwe teksten die werden gelezen en gespeeld. Maar 52x afscheid niet. Die bleef ongespeeld in de kast staan. Op een korte presentatie na, in een programma met werk van collega schrijvers meteen nadat we ons schrijven afgerond hadden. Eigenlijk was dit dus een premiere. Ik had niemand van de betrokkenen ooit ontmoet. En toch mocht ik erbij zijn. Het is wonderlijk hoe dat werkt. Kijken naar een twintigtal heel verschillende individuen die je niet kent uit wiens monden jouw – misschien onfatsoenlijk persoonlijke – teksten komen. Kijken naar hoe ze een plek vinden op de vloer, in het schemerlicht tussen enorme stapels fruitkratten, hoe ze heen en weer marcheren met koffers en proberen elkaar te omhelzen maar daar nooit helemaal in slagen. Het is teruggaan in de tijd. En herkenning. Maar het is ook gewoon kijken naar iets nieuws. Een toneelstuk is geen toneelstuk als het niet gespeeld wordt. Dan zijn het de gedachten van een schrijver op papier. Dat wist ik al, maar ik vergeet het soms. Nu weet ik het weer. Daar ben ik de Stuiter dankbaar voor.
Anna van der Kruis – schrijfster van 52x afscheid.”